Kościół w Baldwinowicach to jedna z najstarszych świątyń ziemi namysłowskiej. Najdawniejszym świadkiem historii jest prezbiterium wraz z zakrystią, murowane z cegły, które pochodzi sprzed 1414 r. Można przypuszczać, iż cały kościół miał być ceglany, jednak rozbudowa dokonana przez ewangelików w 1583 r. powiększyła go o drewnianą nawę. Drewniana jest również wieża o konstrukcji słupowej, wzniesiona w 2. poł. XVII w., kiedy świątynia wróciła już do rąk wspólnoty katolickiej.
Wnętrze kościoła można określić jako barokowe, z późniejszych lat tej epoki pochodzi ołtarz główny przedstawiający koronację Matki Boskiej wśród obłoków, ze św. Joachimem i św. Anną. W ołtarzu bocznym, tryptyku datowanym na rok 1525, znajduje się rzeźba św. Anny Samotrzeciej. Warto także zwrócić uwagę na renesansową ambonę i ławy kolatorskie oraz barokowe organy.
Znany nam dziś wygląd wnętrza świątyni jest efektem wielokrotnych renowacji, prowadzonych na przełomie XIX i XX w. Polichromowane ściany były często przemalowywane, ich obecne pokrycie wykonał w 1907 r. malarz i konserwator zabytków Alfred Schneider, zachowując jedno XVIII-wieczne malowidło.
Podczas niedawno prowadzonych prac archeologicznych w kościele w Baldwinowicach, głównie w nawie, odkryto groby wraz ze szczątkami oraz XIX-wieczne monety.