Uroczyste poświęcenie kościoła odbyło się 8 sierpnia 1775 r., prace przy jego budowie zakończono dwa lata wcześniej. Sama parafia została powołana już w 1756 r., a w roku 1765 powstała świątynia tymczasowa, na której budowę, za namową księżnej Zofii, wyraził zgodę król Fryderyk II Wielki.
Charakterystycznym elementem współcześnie znanej nam świątyni jest wieża, znacznie wyższa od korpusu budowli, zwieńczona zegarem piaskowym oraz kopułą. Wewnątrz uwagę przykuwają przede wszystkim galerie oraz bogato zdobiony ołtarz. Znajduje się tu również wiele pięknych obrazów, np. Ostatnia wieczerza malarza dworskiego Beuthesa oraz Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie Johanna Ernsta.
Na uwagę zasługują również organy wykonane w 1904 r. przez firmę Schlag & Söhne. Prospekt, czyli zewnętrzna, wyeksponowana część instrumentu, pochodzi z pierwszych organów z 1774 r., których budowniczym był Christian Siegmund Puchert z Oleśnicy. Instrument przeszedł kilka gruntownych remontów, ostatni w roku 2010.
W pobliżu kościoła znajduje się cmentarz, na którym odnaleźć możemy cenny pod względem artystycznym, neoklasyczny grobowiec nadleśniczego Henryka von Burgsdorfa z 1806 r. Nagrobna rzeźba, wykonana z piaskowca, przedstawia naturalnej wielkości postać kobiety, wspartej na postumencie z urną, na której znajduje się portret zmarłego. Kolejnym ciekawym zabytkiem jest grobowiec księżnej Amalii zu Hohenlohe-Langenburg, zmarłej w 1847 r.